Cofanie pokarmu po posiłku u niemowląt jest naturalnym symptomem, jaki mówi o niedojrzałości układu pokarmowego. Wprawdzie jest to dolegliwość fizjologiczna, jednak nieraz ulewanie ma trochę inne przyczyny, jakich nie wolno lekceważyć. Statystyki pokazują, iż ulewanie u niemowląt jest niezwykle popularną dolegliwością, dotykającą chociażby co drugie dziecko. Niejednokrotnie dochodzi do tego natychmiast po posiłku. Czasami jednakże pojawia się po upływie godziny – posiłek jest już prawie przetrawiony oraz ma zazwyczaj kwaśnawy zapach.
Ulewanie czy wymioty?
Ulewanie niemowlaka niezwykle wielokrotnie przez rodziców mylone jest z wymiotami. W tym pierwszym wypadku pokarm wypływa niezwykle delikatną strużką, w tym drugim – wypływ pokarmu jest szybki, pod ciśnieniem.
Winna niedojrzałość układu pokarmowego
Za ulewanie u niemowląt odpowiada niedojrzały układ pokarmowy, jaki od urodzenia aż do blisko 3. roku życia wciąż jest na poziomie rozwoju. We wczesnych miesiącach życia mięsień zwieracza przełyku nie jest dość silny, więc pokarm cofa się z żołądka do jamy ustnej. Z czasem, kiedy układ pokarmowy malucha dojrzewa, ulewanie przestaje być kłopotem.
Najliczniejsze przyczyny ulewania u niemowląt
Do ulewania dochodzi zazwyczaj, kiedy posiłek z piersi wypływa za mocno – taka sytuacja niejednokrotnie ma miejsce przy tzw. nawałach pokarmu. Dziecko łapczywie ssie pierś oraz łyka powietrze. Połknięte powietrze wywołuje odbijanie, jakiego wynikiem jest cofanie się substancji żywnościowej z żołądka do jamy ustnej Jest to jednakże stan tymczasowy, jaki mija kiedy laktacja normuje się, i układ pokarmowy dziecka dojrzewa. Następnym czynnikiem, dla którego dochodzi do ulewania jest przekarmianie.
Gdy maluch uzyskuje dużą porcję mleka podczas jednego karmienia, jego żołądek nie jest w stanie zmieścić pełnej ilości posiłku. W takiej sytuacji poleca się systematyczne przystawianie niemowlęcia do piersi, tak żeby malec regularnie oraz dokładnie ssał pierś, i nie przejadał się nadmiarem pokarmu. Przyczyną ulewania może być również niewłaściwe ułożenie dziecka podczas karmienia. Poleca się, aby maluch miał głowę trochę wyżej aniżeli resztę ciała. Dodatkowo potrzebne jest, aby mały był zwrócony brzuszkiem do brzucha mamy. Należałoby pamiętać również o odbijaniu po każdym karmieniu piersią.
Ulewanie u dziecka – kiedy staje się groźne?
Żeby móc ustalić, czy ulewanie pokarmu stanowi kłopot, należy umieć je rozróżnić. Otóż ulewanie to nie to samo co zwracanie pokarmu, więc wymioty! Przy ulewaniu pokarmu cofa się parę kropel albo trochę więcej, w sposób powolny. Wymioty natomiast to gwałtowne zwrócenie zawartości żołądka pod ciśnieniem. Jeśli mamy pewność, iż mamy do czynienia ze zwykłym ulewaniem pokarmu, nie musimy się niepokoić.
To naturalne, ponieważ dzieci mają jeszcze niedojrzały układ pokarmowy, co może wywoływać cofanie się pokarmu. Jeśli jednakże ulewanie u dziecka pojawia się po każdym posiłku, jest duże oraz znamiennie oddziałuje na rozwój fizyczny dziecka, nie możemy tego ignorować. Obowiązkowo należy się wówczas skonsultować z pediatrą, jaki postawi odpowiednią diagnozę oraz zaleci dobry sposób leczenia i karmienia.
Uwaga na alergię pokarmową
Gdy ulewanie u niemowląt nie ustaje, wtedy może to informować o alergii pokarmowej na mleko oraz produkty mleczne lub inny artykuł, jaki spożywa karmiąca matka. Towarzyszy temu niejednokrotnie gorsze przybieranie na wadze, gdyż dziecko ma skłonność do ulewania po każdym posiłku. Groźnymi symptomami alergii pokarmowej są również: wysypka, kaszel, świszczący oddech, biegunka. W takim przypadku niezbędna jest wizyta u specjalisty.
Jak samodzielnie radzić sobie z ulewaniem?
Jeśli ulewanie pokarmu nie budzi naszych obaw, możemy spokojnie osobiście je zmniejszyć. Jest ku temu parę zbadanych sposobów. Przede wszystkim trzeba zadbać, żeby podczas karmienia niemowlę nie łykało za dużo powietrza, ponieważ to podstawowa przyczyna ulewania pokarmu. Karmiąc piersią, należy ułożyć się tak, żeby mleko z piersi płynęło trochę pod górę. Można na przykład położyć się na łóżku oraz podeprzeć poduszkami, i dziecko umieścić na brzuszku. Karmiąc butelką, lepiej podawać mniej mleka na jeden posiłek, lecz za to powiększyć ich ilość w ciągu dnia, więc karmić częściej.
Należałoby wykorzystywać butelki antykolkowe. Nie możemy zapomnieć o odbijaniu, zarówno w trakcie karmienia, jak i zaraz po posiłku. Po odbiciu należałoby ułożyć niemowlę na boku, zaś większe dziecko powstrzymać od ruszania się oraz pełzania tuż po jedzeniu. Poza tym lepiej wstrzymać się z przebieraniem lub zmienianiem pieluchy, i również nie zapisać ich za ciasno na brzuszku.
